Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Φτάνεις στον σταθμό με οποιοδήποτε αστικό κάνει τέρμα εκεί και μόλις φτάσεις αντικρίζεις στην στάση του 52 δεκάδες φοιτητές για να μην πω εκατοντάδες και με πείτε υπερβολικό. Περιμένεις να έρθει το αστικό αν δεν υπάρχει ήδη γεμάτο και περιμένεις το επόμενο. Και έρχεται το επόμενο μετά από κανένα 10λεπτο(ΠΑΝΤΑ), εκεί γίνεται της π… ,σπρωξίματα, φωνές ένας χαμός!!! Αξίζει να σημειωθεί ότι τα σπρωξίματα γίνονται από κοπέλες (έχω φάει σπρωξίματα και αγκωνιές εγώ…..). Αν ανοίξει η «μαγική» πόρτα μπροστά σου, ίσως και να καθήσεις αν είσαι τυχερός γιατί σε κλάσματα του δευτερολέπτου οι θέσεις γεμίζουν με τσάντες, βιβλία, τετράδια και ότι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αφού μόλις ανοίξουν οι πόρτες εκσφεδονίζονται αντικείμενα από καποιους ώστε να πιάσουν θέση!!
Και αφού επιβιώσεις από την είσοδο σου στο λεοφωρείο, περιμένεις να ξεκινήσει το μαρτυρικό ταξίδι προς το ΤΕΙ…
Εδώ θα μιλήσουμε για την περίπτωση που είσαι όρθιος, γιατί είναι και το πιο πιθανό. Για αυτούς που κάθονται δεν μας ενδιαφέρει. Αν καθέσαι περνάει μια χαρά η ώρα και ξεκούραστα!!!!!
Κρατηθείτε…ξεκινάμε…..
Αρχικά ψάχνεις να κρατηθείς από κάπου αλλά και να μην βρεις,
δεν στανοχωριέσαι , στηρίζεσαι στους άλλους, αφου έχεις σφηνωθεί κατά κάποιο τρόπο!!! Κατά την διάρκεια της διαδρομής και καθώς διασχίζεις την Μοναστηρίου μπαίνουν κι άλλοι φοιτητές (δεν φτάνουν αυτοί που υπάρχουν ήδη)…σε εκείνο το σημείο όλο και κάποιου το πόδι θα πιάσει η πόρτα... Ε, αφού φτάσεις στην στάση απέναντι από τα ΚΤΕΛ όπου θα μπουν και οι τελευταίοι ,αν χωράν…μετά ίσως και τα πόδια σου να βρίσκονται στον αέρα...
Από ’κει και πέρα βγαίνεις στην εθνική…και εκεί ξεκινάν τα καλά...Α, ξέχασα! Αφού κάνεις κανένα 10λεπτο να περάσεις και το φανάρι της λαχαναγοράς…
Και λέω ξεκινάν τα καλά γιατί αρχίζουν κάποιοι να ζαλίζονται..ίσως κάποιος να λιποθυμήσει, κάποιος να κάνει εμετό κτλ. κτλ., αφού δεν γίνεται λόγος να ανοίξουν κάποιοι τα παράθυρα.. «δεν κάνει»!!!!Αυτό που κάποιοι δεν ανοίγουν τα παράθυρα ποτέ δεν το κατάλαβα..και ίσως να μην το καταλάβω ποτέ….ειδικά το καλοκαίρι που εκεί εχείς να αντιμετωπίσεις και άλλα τα όποια τα ανέπτυξα στο προηγούμενο post.
Και κάποια στιγμή φτάνεις στο ΤΕΙ (αν δεν χαλάσει το αστικό στα μισά...)και βγαίνεις από το λεωφορείο σε μια κατάσταση σαν να ανέβηκες 3 φορές στο καπάκι στο RANGER…
Κατά την διάρκεια του «ταξιδιού» μαθαίνεις πολλά…για όλες τις σχολές, για καθηγητές, για μαθήματα, τα προβλήματα των άλλων, ίσως κάνεις και γνωριμίες…και αν είσαι τυχερός ακούς και μουσικούλα από κάποιον που θα έχει στην τσίτα το ΜΡ3 του…Γι’ αυτό καλό θα ‘ναι να έχεις το δικό σου ΜΡ3 player!!!
Και τέλος για τους οδηγούς ούτε καν το συζητάμε...την έχουν δει όλοι πιλότοι..και εκεί που πρέπει να κόψουν το δίνουν ακόμα περισσότερο!!!
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στην επιστροφή, μην σας πω και χειρότερα…
Τι πρέπει να κάνεις για να πάνε όλα λίγο καλύτερα:
-Όταν βλέπεις άτομα μέχρι τα σκαλιά, μην ανεβαίνεις!
-Χτύπα το εισιτήριό σου και μετά κάθισε...
-ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΟΥ!!!
Τελευταίο και βασικότερο:
ΜΗΝ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ!!!! (αν δεν έχετε σοβαρή δουλειά στα Τ.Ε.Ι...)
Εδώ έχουμε μαζέψει video με τραγικές καταστάσεις σε αστικά... Απολαύστε τες!
1) Οδηγός αστικού οδηγεί και....(δε σκέφτεται, αλλά) λύνει σταυρόλεξο! Ναι καλά διαβάσατε! Λύνει σταυρόλεξο!!!
2) Εδώ δε χρειάζεται σχόλιο...
3) Υπάρχουν βέβαια και μερικοί τυχεροί, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα ακόμη και να κοιμηθούν μέσα στο λεωφορείο...
4) Πέρα βρέχει... Καλά ξηγιούνται τα κορίτσια!
Αχ το 52, μαγικές στιγμές έτσι; Ναι οι κοπέλες σπρώχνουν και ρίχνουν αγκωνιές. Αν δεν παραμερίσεις θα σου ρίξουν πούδρα στα μάτια που κουβαλάν πάντα στη τσάντα τους... Ασε που μερικοί με τα mp3 τα έχουν τόσο δυνατά μόνο και μόνο για να ακούνε οι γύρω τι μουσική ακούει. Ζόρι το 52...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όμως αυτές τις "μαγικές" στιγμές δεν τις ζούνε μόνο όσοι μεταφέρονται με το Νο 52!!! Είναι γενικότερο το κακό και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή για όσους δεν έχουν δικό τους όχημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ που δημοσιεύσατε το βιντεάκι μου με τον τυπά που κοιμάται. Το τράβηξα στο 23 πριν λίγες μέρες. Ο κακομοίρης φαινόταν πολύ κουρασμένος, αλλά ροχάλιζε ο άτιμος και δεν ξύπνησε ούτε στο μόλις φτάσαμε στο τέρμα. Βάζω στοίχημα ότι θα έκανε πολλές φορές την διαδρομή. Clibanarii ή Kyra-Litsa, όπως προτειμάτε.
ΑπάντησηΔιαγραφή