Ποιος άκουσε το "Si Monumentum Requieres, Circumspice" και δεν το φοβήθηκε. Ποιός άκουσε το "Fas - Ite Melidicti, In Ignem Aeternum" και δεν κούρνιασε στην φωλιά του;
Το αποκαλούμενο digi-EP που κυκλοφόρησαν πρόσφατα οι Γαλλο-Φινλανδοι δεν είναι εξέλιξη, είναι μακροβούτι στην θεοσκότεινη άβυσσο. Και όχι δεν θα μπω στη λογική : " Ε ρε τι θα γίνει όταν βγάλουν τον νέο δίσκο" και παπαριές. Αυτά σε αυτούς που δεν ακούνε μουσική, αλλά μαζέυουν δίσκους και συζητάνε για αυτούς. Και αυτά γιατί το "Veritas "Diaboli Manet In Aeternum : Chaining The Katechon" δεν σνομπάρεται υπο την έννοια ενός EP. Δεν αποτελεί θάλαμο αναμονής για κανένα λόγο.
Πως θα 'ταν αυτό δυνατό, όταν αυτά που κατακεραυνώνουν, υπάρχουν, κρύβονται και ελλοχεύουν μεσα σε αυτό το 20-λεπτο ΕΠΟΣ, καλύπτουν [ναι, πραγματικά] χρόνιες μουσικές αναζητήσεις; Σε στιγμές πιστεύω πως κατα ενα περίεργο, σατανικά συνομωτικό τρόπο οι Deathspell Omega είναι μεταφυσικά εμπνευσμένοι. Η χρονική διάρκεια του Chaining The Katechon μοιάζει να μπορει να διαστέλλεται και να συστέλλεται. Να μεγαλώνει με όλα αυτά που ανακαλύπτεις μέσα του και ταυτόχρονα να μικραίνει σε διάρκεια ελέω ψυχικής ευφορίας. Εδώ βιώνουμε την ολοκλήρωση της μουσικοποιϊας από μια μπάντα, με τον πιο αντιμουσικό τρόπο. Χρησιμοποιούνται, επαναπροσδιορίζονται, και σπρώχνονται στα όρια όλα αυτά που εκτροχίασαν τον black metal κάπου στα μέσα του '90 και του έδωσαν ξανά το απόλυτο νόημα.
Οι Deathspell Omega ήδη έχουν την θέση που τους αξίζει, από αυτούς που το αξίζουν. Για τους υπόλοιπους είναι ακόμα πολύ νωρίς.
Ορθοδοξια ΚΑΙ θανατος!!
ΑπάντησηΔιαγραφή