Θα το ξεκαθαρίσω εξ αρχής. Δεν είμαι οπαδός των Iced Earth πλέον. Μετά το "Something Wicked...", το να ακούσω έναν ολόκληρο δίσκο Iced Earth ήταν μαρτύριο που όμοιό του μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο οι ήχοι από το πλύσιμο (με λάστιχο) της ενός τετραγωνικού βεράντας της γειτόνισσας επι μία ώρα κάθε πρωί. Με απώθησε και ο εγωκεντρισμός του Schaffer, που έδιωχνε όποιο μέλος του συγκροτήματος όταν και όποτε έκρινε ότι δεν εξυπηρετούσε το όραμα της μπάντας. Ποιό όραμα δεν μας είπε όμως.... Που η μπάντα παραμένει απόλυτα στάσιμη καλλιτεχνικά εδω και καμιά δεκαριά χρόνια. Που έχει να γράψει τραγούδι της προκοπής άλλα τόσα. Δεν με ενοχλεί τόσο ο εγωκεντρισμός από μόνος του, αλλά όταν ο τελευταίος συνοδεύεται από βαρύγδουπες δηλώσεις, που μένουν χωρίς πράξεις.Ετσι λοιπόν, ο John, που πριν μερικά χρόνια πιθανότατα ΑΝΑΓΚΑΣΕ τον Matt Barlow, τον τραγουδιστή με τον οποίο κυκλοφόρησε τους καλύτερους του δίσκους, να φύγει από το συγκρότημα, συμπράττει ξανά μαζί του για να ολοκληρώσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς που είχε αφήσει με την ανθρωπότητα (σαν concept).
Η αλήθεια είναι ότι με Barlow νιώθεις πως ακούς τους πραγματικούς Iced Earth. Η πικρή αλήθεια είναι ότι οι Iced Earth ακόμα δεν μπορούν να γράψουν τραγούδια. Οι ρυθμοί και οι ταχύτητες έχουν πέσει, και οι συνθέσεις έχουν γίνει πολύ πιο απλές, ή καλύτερα φτωχές. Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη όμως εντύπωση είναι κάτι άλλο. Αφήνει μια αίσθηση ο δίσκος ότι ο τραγουδιστής είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Αυτός που παίρνει τον δίσκο στις πλάτες του και έχει την δύσκολη αποστολή να φέρει σε πέρας το concept. Και για να το συνεχίσει κι άλλο το πονηρό μυαλό μου, μοιάζει με μια συγνώμη. Όπως και να 'χει, ο Barlow είναι όντως απολαυστικός Heavy Metal τραγουδιστής. Ως εκεί όμως. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Πάω να ακούσω το "Burnt Offerings" τώρα.
Tracklisting :
01. The Sacred Flames
02. Behold the Wicked Child
03. Minions of the Watch
04. A Gift or a Curse
05. I Walk Among You
06. Harbinger of Fate
07. Ancient Rage of the High Priest
08. A Gathering Threat/Time Marches On
09. Sacrificial Kingdoms
10. Something Wicked (Part 3)
11. Divide Devour
12. Conspiracy/Pilgrimage in Guile
13. Come What May
14. Epilogue
Ο Mat Barlow επανέφερε την ενέργειά στο συγκρότημα αλλά για να είμαστε ειλικρινείς το reunion που περιμέναν όλοι δεν είναι αντάξιο της ιστορίας τους. Η ταχύτητα απουσιάζει, τα περισσότερα τραγούδια δεν ξέρω αν θα τα θυμάται κανείς ή αν θα τα ζητάει ο κόσμος στις συναυλίες, οι μπαλαντοειδείς συνθέσεις είναι περισσότερες απ' όσες θα έπρεπε και τα ήρεμα σημεία φαίνονται αδιάφορα. Δοκιμάζουν την παλιά δοκιμασμένη συνταγή αλλά με τρόπο επαναλαμβανόμενο και καθόλου ενθουσιώδη. Οι καλές ιδέες δυστυχώς περικυκλώνονται από ρουτινιάρικα σημεία.
ΑπάντησηΔιαγραφή